Το Συμβούλιο και το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο κατέληξαν σε προσωρινή συμφωνία σχετικά με τον κανονισμό για τη γενική ασφάλεια των προϊόντων (ΚΓΑΠ).

Ο εν λόγω κανονισμός επικαιροποιεί τους ισχύοντες κανόνες προκειμένου να διασφαλιστεί ότι τα προϊόντα που πωλούνται τόσο εντός όσο και εκτός διαδικτύου είναι ασφαλή και ανταποκρίνονται στα ευρωπαϊκά πρότυπα.

Όλα τα προϊόντα που διατίθενται στην ΕΕ υπόκεινται σε γενικές απαιτήσεις ασφάλειας. Ωστόσο, για την αντιμετώπιση των προκλήσεων που συνδέονται με την ψηφιοποίηση και τον αυξανόμενο αριθμό αγαθών και προϊόντων που πωλούνται στο διαδίκτυο, οι ισχύοντες γενικοί κανόνες για την ασφάλεια των προϊόντων δεν ανταποκρίνονται πλέον στις τρέχουσες ψηφιακές και τεχνολογικές εξελίξεις και προκλήσεις.

Ως εκ τούτου, με τον ΚΓΑΠ η οδηγία για τη γενική ασφάλεια των προϊόντων του 2001 μετατρέπεται σε κανονισμό, με τον οποίο εκσυγχρονίζονται οι κανόνες που εφαρμόζονται σε όλους τους οικονομικούς φορείς (κατασκευαστές, εισαγωγείς και διανομείς) και επικαιροποιούνται οι κανόνες που εφαρμόζονται στις διαδικτυακές επιχειρήσεις και τις διαδικτυακές αγορές. Η μετατροπή της οδηγίας σε κανονισμό θα εξασφαλίσει ένα υγιές νομικό πλαίσιο που θα διασφαλίζει ότι τα προϊόντα είναι ασφαλή και πληρούν τα ευρωπαϊκά πρότυπα.

Όσο αφορά την αγορά ασφαλών προϊόντων στο διαδίκτυο, οι διαδικτυακές αγορές θα πρέπει να διασφαλίζουν ότι γνωρίζουν τους εμπόρους που δραστηριοποιούνται στις πλατφόρμες τους και τα προϊόντα που προσφέρουν. Οι αρχές εποπτείας της αγοράς θα μπορούν να εκδίδουν εντολές, απαιτώντας από τις διαδικτυακές αγορές να αφαιρούν τα επικίνδυνα προϊόντα από τις πλατφόρμες τους ή να απενεργοποιούν την πρόσβαση σε τέτοιες προσφορές. Επιπλέον, ο ΚΓΑΠ δημιουργεί ενιαίο καθεστώς εποπτείας της αγοράς που ισχύει για όλα τα προϊόντα.

Εάν ένα προϊόν αποδειχθεί μη ασφαλές, οι οικονομικοί φορείς υποχρεούνται να λαμβάνουν αμέσως διορθωτικά μέτρα και να ενημερώνουν σχετικά τις αρχές εποπτείας της αγοράς και τους καταναλωτές. Εάν ένα προϊόν χρειάζεται να ανακληθεί, οι καταναλωτές θα δικαιούνται επισκευή, αντικατάσταση ή επιστροφή χρημάτων. Όπου είναι δυνατόν, οι οικονομικοί φορείς πρέπει να διασφαλίζουν ότι οι καταναλωτές μπορούν να επιλέξουν μεταξύ τουλάχιστον δύο εξ αυτών των επιλογών.